29 grudnia – NIEDZIELA – Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa
ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO – LECTIO DIVINA
ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI – GRUDZIEŃ
ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI – STYCZEŃ
JUBILEUSZOWY – ROK ŚWIĘTY 2025 – PIELGRZYMI NADZIEI
ENCYKLIKA “UMIŁOWAŁ NAS” OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA O MIŁOŚCI LUDZKIEJ I BOŻEJ SERCA JEZUSA CHRYSTUSA
Ewangelia (Łk 2, 41-52)
Rodzice znajdują Jezusa w świątyni
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
ROZWAŻANIE
Św. Antoni z Padwy (ok. 1195–1231)
franciszkanin, doktor Kościoła
Kazania na niedziele i święta
„Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany”
„Był im poddany”. Przez te słowa niech cała pycha topnieje, cała nieugiętość zanika, wszelkie nieposłuszeństwo podporządkowuje się. „Był im poddany”. Komu? Ten, który jednym słowem stworzył wszystko z niczego. Ten, który, jak mówi prorok Izajasz, „zmierzył wody morskie swą garścią i piędzią wymierzył niebiosa; kto zawarł ziemię w miarce; kto zważył góry na wadze i pagórki na szalach” (Iz 40,12). Ten, który, jak mówi Hiob, „ziemię poruszy w posadach i poczną trzeszczeć jej słupy; On słońcu zabroni świecić na gwiazdy pieczęć nałoży. On sam rozciąga niebiosa, kroczy po morskich głębinach; On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i Strefy Południa. On czyni cuda niezbadane, nikt nie zliczy jego dziwów” (Hi 9,6-10). Oto Ten, tak wielki i silny, stał się poddany. I to komu poddany? Rzemieślnikowi i ubogiej dziewicy. O, „Pierwszy i Ostatni”! (Ap 1,17). O, dowódco aniołów, poddany ludziom! Stworzyciel nieba, stał się poddany cieśli; Bóg wiecznej chwały stał się poddany ubogiej dziewicy! Czy widziano kiedyś coś podobnego? Czy słyszano o czymś podobnym? Zatem nie bójcie się być posłusznymi, być poddanymi […]. Idź, wróć do Nazaretu i bądź poddany, całkowicie posłuszny – oto prawdziwa mądrość […]. Na tym polega trzeźwa mądrość. Zwykła prostota jest „jak woda Siloe, co płynie łagodnie” (Iz 8,6). Jest wielu mądrych w zakonach, ale to przez ludzi prostych Bóg ich tam gromadzi. „Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, niemocne i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone”, aby zgromadzić przez nich, „tych mędrców, możnych, szlachetnie urodzonych”, „tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga” (1 Kor 1,26-29), ale miało chwałę w Nim, który poszedł i wrócił do Nazaretu i był poddany.
Źródło: https://ewangelia.org/PL/gospel/2024-12-29
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. W niedzielę 29 grudnia – UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ RODZINY JEZUSA, MARYI I JÓZEFA, Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Różaniec o godz. 10:30, Łopienka 15:00.
1b. Dziś 12 rocznica śmierci Ks. Abp Ignacego Tokarczuka – Ordynariusza Metropolity Przemyskiego – módlmy się o łaskę życia wiecznego dla Niego, pamiętajmy o Jego zasługach dla całej Archidiecezji i sąsiedniej Parafii w Wołkowyi.
Trwa Oktawa uroczystości Narodzenia Pańskiego w obecnej formie kształtowała się przez wiele wieków. Pierwsze świadectwa o świętowaniu oktawy Bożego Narodzenia pochodzą z VI wieku, chociaż poszczególne święta znane były już wcześniej. Najstarszym z nich była uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, obchodzona 1 stycznia, czyli na początku nowego roku kalendarzowego. W starożytnym Rzymie był to dzień pogańskiego święta, podczas którego witano nowy rok. Pogańskie świętowanie naznaczone było nieograniczoną rozwiązłością moralną i dlatego chrześcijanie na początku w tym dniu celebrowali liturgie pokutne i obchodzili dzień postu. W liturgii rzymskiej dzień ten dedykowano Maryi jako Matce Boga. Wzorowano się tutaj na liturgiach Kościoła Wschodniego, który dzień po Bożym Narodzeniu świętował tak zwane „gratulacje Matce Bożej”. W późniejszych wiekach 1 stycznia obchodzono święto obrzezania Jezusa. Odnowiony po Soborze Watykańskim II kalendarz rzymski przywrócił uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Teksty modlitw mszalnych ukazują Maryję jako Matkę Chrystusa i Kościoła, a Ewangelia mówi o obrzezaniu i nadaniu imienia Jezusowi. więcej…
2. W poniedziałek 30 grudnia, wspomnienie św. Egwina, biskupa oraz św. Anyzjusza, biskupa. Msza Święta o godz. 17:00.
3. We wtorek 31 grudnia, wspomnienie św. Sylwester I, papieża oraz św. Katarzyny Laboure, dziewicy i zakonnicy. Koronka do Miłosierdzia Bożego, Msza Święta i nabożeństwo dziękczynno-przebłagalne o godz. 15:00.
4. W środę 1 stycznia, Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Różaniec 10:30, Łopienka 15:00.
5. We czwartek 2 stycznia, wspomnienie św. Bazylego Wielkiego, biskupa i doktora Kościoła oraz św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa i doktora Kościoła. Msza Święta o godz. 8:00.
W PIERWSZY CZWARTEK miesiąca upamiętnijmy MODLITWĘ PANA JEZUSA W OGRÓJCU przez godzinną Adorację Pana Jezusa w Tabernaculum. Módlmy się w intencji Ks. Proboszcza, Ojca Zbigniewa Bruzi oraz Księży zaprzyjaźnionych z Parafią, módlmy się za alumnów, kleryków i diakonów Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu.
Dzieło Pomocy Powołaniom
Nabożeństwo Pierwszego Czwartku Miesiąca
6. W piątek 3 stycznia, wspomnienie Najświętszego Imienia Jezus oraz wspomnienie Św. Genowefy, dziewicy, patronki Paryża. Spowiedź o godz. 16:30, Msza Święta z Litanią ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa o godz. 17:00.
W PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA łączmy się z Panem Jezusem rozważając Jego mękę i śmierć na Krzyżu. Wynagradzajmy Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za zniewagi, którymi jest obrażany. Módlmy się modlitwami ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Modlitwy ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa
7. W sobotę 4 stycznia, wspomnienie św. Elżbiety Anny Seton, wdowy oraz św. Genowefy Torres Morales, dziewicy. Msza Święta z Różańcem o godz. 17:00.
W PIERWSZĄ SOBOTĘ MIESIĄCA wynagradzajmy Matce Bożej za zniewagi, którymi obrażane jest Niepokalane Serce Maryi.
Jest pięć rodzajów obelg i bluźnierstw wypowiadanych przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.
1. Bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu.
2. Przeciwko Jej Dziewictwu.
3. Przeciwko Bożemu Macierzyństwu, kiedy jednocześnie uznaje się Ją wyłącznie jako Matkę człowieka.
4. Bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do tej Niepokalanej Matki.
5. Bluźnierstwa tych, którzy urągają Jej bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach.
Nabożeństwo 5 Pierwszych Sobót Miesiąca
8. W niedzielę 5 stycznia – II NIEDZIELA PO NARODZENIU PANA JEZUSA (wspomnienie bł. Marceliny Darowskiej założycielki Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia N.M.P.), Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Różaniec o godz. 10:30. Po obu Mszach Świętych zmiana tajemnic różańcowych.
KRUCJATA WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
Dołącz do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
30 grudnia – wspomnienie św. Ewina, biskupa
Egwin urodził się w VII w. Kształcił się u benedyktynów w Worcester. Tam został mnichem, a potem kapłanem. W 693 r. powołano go na biskupstwo w rodzinnym mieście. Stał się reformatorem życia kościelnego. Bronił świętości małżeństwa, stawał w obronie sierot i wdów. Był doradcą Eldera, króla Mercji, jego syna Kenreda oraz Offy I, króla wschodnich Sasów. Podczas pobytu w Rzymie otrzymał od papieża zgodę na rezygnację z biskupstwa. W ostatnich latach życia pełnił obowiązki opata w założonym przez siebie opactwie w Evesham. Osiedlenie się tam było poprzedzone objawieniem Maryi, która powiedziała Egwinowi, gdzie chce mieć swój klasztor.
Zmarł 30 grudnia 717 r. Po śmierci dokonał wielu cudów: przywracał wzrok i słuch, uzdrawiał chorych. Jego relikwie były otaczane tak wielkim kultem, że w 1077 roku trzeba było przebudować opactwo w Evesham, by mogło pomieścić napływ pielgrzymów.
W ikonografii św. Egwin przedstawiany jest w stroju biskupim, w ręku ma rybę, która w pyszczku trzyma klucz.
30 grudnia – wspomnienie św. Anyzjusza, biskupa
O życiu tego świętego wiemy bardzo mało. Po śmierci Ascholiusza w roku 383 został biskupem Tesaloniki. Z tej okazji św. Ambroży napisał do niego list, wyrażając nadzieję, iż będzie godnym następcą swego poprzednika. Papież św. Damazy mianował go wikariuszem patriarchalnym Ilirii, co potwierdzili również papieże św. Syrycjusz i Innocenty I. Kiedy św. Jan Chryzostom był nękany przez władze, św. Anyzjusz zdecydowanie wystąpił w jego obronie; z kolei św. Jan osobnym listem podziękował mu za wysiłki w jego sprawie.
Św. Anyzjusz był pobożnym pasterzem; jego życie i nauki wywierały znaczny wpływ na wiernych. Wielu papieży wysoko ceniło jego kapłańskie cnoty. Zmarł około roku 407.
Modlitwa: Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Anyzjusza biskupem w Twoim Kościele, by karmił Twój lud słowem i kształtował przykładem, spraw, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał i podążali drogą, którą on nam ukazał. Amen.
31 grudnia – wspomnienie św. Sylwestra I, papieża
Św. Sylwester urodzony w Rzymie, uzyskał święcenia kapłańskie z rąk papieża św. Marcela podczas krótkiego okresu spokoju, poprzedzającego prześladowania rozpętane przez Dioklecjana. Przeżył te prześladowania; był świadkiem abdykacji Dioklecjana i Maksymiana oraz triumfu Konstantyna Wielkiego w roku 312.
Wstąpił na Stolicę Piotrową w roku 314, w rok po edykcie tolerancyjnym Konstantyna. Tego samego roku wysłał czterech legatów, by reprezentowali go na soborze Kościoła Zachodniego w Arles. Potwierdził wszystkie dokumenty tego soboru.
Za jego pontyfikatu zebrał się w roku 325 w Nicei, w Azji Mniejszej, pierwszy powszechny sobór biskupów chrześcijańskich z całego cesarstwa. Sobór przyjął zwięzłe sformułowania dogmatów chrześcijańskich (tzw. nicejski symbol wiary) i potępił naukę Ariusza, podważającą dogmat Trójcy Świętej i zaprzeczającą Boskiej naturze Chrystusa. Nie mogąc, z uwagi na podeszły wiek, osobiście uczestniczyć w soborze, św. Sylwester wysłał swoich legatów, którzy jako pierwsi (przed patriarchami Aleksandrii i Antiochii) podpisali dekrety soborowe. Zasiadał na tronie Piotrowym dwadzieścia cztery lata i jedenaście miesięcy. Zmarł w roku 335.
Modlitwa: Boże, Królu wieków, wysłuchaj próśb świętego Sylwestra, papieża, i przybądź z pomocą swojemu ludowi; kieruj nim w życiu doczesnym, aby mógł osiągnąć życie nieprzemijające i prawdziwe szczęście. Amen.
31 grudnia – wspomnienie św. Katarzyny Labouré, dziewicy
Św. Katarzyna Labouré urodziła się 2 maja 1806 roku. Wcześnie wstąpiła do szarytek w Paryżu. W roku 1830 Najświętsza Maryja Panna trzykrotnie ukazała się dwudziestoczteroletniej nowicjuszce.
18 lipca miało miejsce pierwsze widzenie. Katarzyna ujrzała Panią siedzącą po lewej stronie sanktuarium. Kiedy Katarzyna zbliżyła się, Najświętsza Panna pouczyła ją krótko, jak ma się zachowywać i co robić, a potem wskazała na ołtarz jako źródło wszelkiego pocieszenia.
27 listopada Pani pokazała Katarzynie wizerunek Niepokalanego Poczęcia, obecnie powszechnie znany jako „cudowny medalik” i poleciła szerzyć kult tego wizerunku. Katarzyna była cichą, skromną siostrą. Za jej życia poza spowiednikiem nikt nie wiedział, która to z paryskich szarytek jest ową uprzywilejowaną wizjonerką, która oglądała Pannę Najświętszą. Tajemnicę swego wyróżnienia na żądanie Matki Bożej ustrzegła przez lat czterdzieści sześć, aż do śmierci.
Zmarła 31 grudnia 1876 roku w paryskim szpitalu szarytek, gdzie posługiwała starcom. Kanonizowana 27 lipca 1947 roku.
Modlitwa: Panie Jezu Chryste, któremu podobało się uradować świętą dziewicę Katarzynę cudownym ukazaniem się Twojej Niepokalanej Matki, spraw, abyśmy za jej przykładem otaczali synowskim kultem Twoją Najświętszą Matkę i otrzymali radość życia wiecznego. Amen.
1 stycznia – Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
Od samego początku Bóg myślał o Dziewicy z Nazaretu jako o przyszłej Matce swego Syna. W czasie Zwiastowania Maryja stała się Matką Boga. Jest to Jej najwyższy tytuł, źródło wszystkich innych Jej przywilejów. Na Górze Kalwarii Chrystus dał swoją Matkę wszystkim ludziom, aby była ich duchową Matką i aby poprzez Nią mogli przyjść do Boga tak, jak On poprzez Nią przyszedł do nich.
To święto obchodzone jest zamiast święta Macierzyństwa Maryi, pierwotnie przypadającego 11 października, które zostało ustanowione przez papieża Piusa XI w roku 1931 w celu upamiętnienia 1500-lecia soboru w Efezie w roku 431.
Modlitwa: Boże, Ty przez dziewicze macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, spraw, abyśmy doznawali orędownictwa Tej, przez którą otrzymaliśmy Twojego Syna, Dawcę życia wiecznego. Amen.
2 stycznia – wspomnienie św. Bazylego Wielkiego i Grzegorza z Nazjanzu, biskupów i doktorów Kościoła
W nowym wydaniu kalendarza Kościół uznał za konieczne uczcić tych dwóch wielkich doktorów Kościoła i jednocześnie wielkich przyjaciół.
Św. Bazyli Wielki urodził się w Cezarei Kapadockiej w roku 329. Oboje rodzice i czworo spośród dziesięciorga rodzeństwa zostało zaliczonych w poczet świętych. Uczęszczał do szkół w Cezarei, Konstantynopolu i Atenach, gdzie w roku 352 poznał św. Grzegorza z Nazjanzu. Wkrótce potem otworzył szkołę dla retorów w Cezarei i zaczął praktykować prawo. W końcu postanowił zostać zakonnikiem i w Poncie założył klasztor, którym kierował przez pięć lat. Był autorem słynnej reguły zakonnej, która okazała się najtrwalsza na Wschodzie. Po założeniu kilku innych klasztorów otrzymał święcenia kapłańskie i w roku 370 został arcybiskupem Cezarei, które to stanowisko piastował aż do śmierci w roku 379. Odznaczał się szeroką wiedzą i niestrudzoną pracowitością, był znakomitym oratorem i człowiekiem ogromnego miłosierdzia. Dzięki temu jeszcze za życia zasłużył sobie na przydomek “wielki”, a po śmierci zyskał tytuł doktora Kościoła.
Św. Grzegorz urodził się w Arianzie pod Nazjanzem w Kapadocji. Oboje rodzice, Grzegorz i Nonna zostali zaliczeni w poczet świętych. Studiował w Cezarei, Aleksandrii i Atenach, gdzie przyjaźnił się ze św. Bazylim i Julianem Apostatą. Po powrocie do Nazjanzu został przez swego ojca ochrzczony i zaczął prowadzić bardzo bogobojne życie. W roku 358 dołączył do św. Bazylego w pustelni ponckiej, gdzie pozostawał do dnia, kiedy jego ojciec, biskup Nazjanzu, wezwał go do siebie i wbrew jego woli konsekrował na biskupa. Nie objął jednak wtedy żadnej diecezji. W roku 372 św. Bazyli mianował go biskupem małego miasta Sazymu. Św. Grzegorz wolał spędzać czas na rozmyślaniach w cichej samotni, ale okoliczności nigdy mu na to nie pozwalały. W roku 381 został mianowany biskupem Konstantynopola, którą to funkcję piastował zaledwie miesiąc, po czym złożył rezygnację. Resztę życia spędził w klasztorze. Zmarł w roku 390. Głębokość wiedzy teologicznej i wspaniałe krasomówstwo uczyniły go jednym z największych doktorów Kościoła Wschodniego.
Modlitwa: Boże, Ty oświeciłeś swój Kościół przykładem i nauką świętych Bazylego i Grzegorza, spraw, abyśmy pokornie poznawali Twoją prawdę i wprowadzali ją w czyn przez miłość. Amen.
NAUKI I MYŚLI ŚW. GRZEGORZA Z NAZJANZU – BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Z kazań św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
(Kazanie 39, In sancta Lumina, 14-16. 20)
Chrzest Chrystusa https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=049
Mowa pochwalna św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa,
na cześć św. Bazylego Wielkiego
(Mowa 43, 15. 16-17. 19-21)
Byliśmy jakby jedną duszą w dwóch ciałach https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=050
Z kazania św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
(Kazanie 45, 9. 22. 26. 28)
O godna podziwu zamiano! https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=051
Kazanie św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
(Kazanie 14, O miłości ubogich, 23-25)
Okazujmy sobie nawzajem dobroć Boga https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=217
Kazanie św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
(Kazanie 14, O miłości ubogich, 38. 40)
Służmy Chrystusowi w ubogich https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=218
Kazanie św. Grzegorza z Nazjanzu, biskupa
(Kazanie 45, 23-24)
Będziemy uczestnikami Paschy https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=219
Mowa paschalna świętego Grzegorza z Najzanzu
(Mowa 45, 2. 23)
Pochwała święta zbawienia https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=220
Kto cię ustanowił królem i panem wszystkich rzeczy, jakie są na ziemi? Któż, żebym już nie wyliczał szczegółowo, obdarował cię tak hojnie tym wszystkim, czym człowiek góruje nad innymi żywymi stworzeniami? Nie jestże to Bóg, który przede wszystkim i za wszystko żąda od ciebie miłosierdzia? Czy więc nie będziemy się musieli wstydzić, że za to, co już otrzymaliśmy i czego się jeszcze spodziewamy, nie byliśmy zdolni nawet do tego jednego, by odwzajemnić się miłosierdziem? Jeżeli On, choć jest Bogiem i Panem, nie wstydzi się nazywać naszym Ojcem, to czyż my wyprzemy się tych, z którymi łączy nas wspólne pokrewieństwo?
Nie daj do siebie dostępu złu ani słowem, ani czynem, ani sposobem, ani myślą.
Bóg połączył w Józefie, jak w słońcu, światło i splendor wszystkich świętych wziętych razem.
O Ty, poza wszystkim!
Jak Cię nazwać innym imieniem?
Jaki hymn może Cię wyśpiewać?
Żadne słowo Ciebie nie wyraża!
Jaki duch Cię ogarnie?
Żaden umysł nie pojmuje Ciebie.
(…)
Ty masz wszystkie imiona.
Jakże ja Ciebie nazwę?
Jesteś jedynym, którego nie można nazwać.
Zmiłuj się nade mną, Ty poza wszystkim,
bo jakże Ciebie nazwać, Boże, innym imieniem?
NAUKI I MYŚLI ŚW. BAZYLEGO – BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA
Z traktatu św. Bazylego Wielkiego, biskupa, O Duchu Świętym
(rozdz. 26, 61. 64)
Pan ożywia Duchem swoje Ciało Mistyczne https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=023
Z dzieła św. Bazylego Wielkiego, biskupa, O Duchu Świętym
(rozdz. 9, 22-23)
Działanie Ducha Świętego https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=165
Z dzieła św. Bazylego Wielkiego, biskupa, O Duchu Świętym
(rozdz. 15, 35)
Jedna jest śmierć Chrystusa za świat i jedno Jego zmartwychwstanie https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=166
Z dzieła św. Bazylego Wielkiego, biskupa, O Duchu Świętym
(rozdz. 15, 35-36)
Duch Ożywiciel https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=167
Homilia św. Bazylego Wielkiego, biskupa
(Homilia 20, O pokorze, 3
Ten, kto się chlubi, niech się chlubi w Panu https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=168
Z Listu św. Bazylego Wielkiego, biskupa
(PG 32, 378-382)
Należy się weselić i cieszyć, ponieważ córka moja była umarła, a znów ożyła https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=169
Z Reguł świętego Bazylego, biskupa
(Reguła 43, 1-2)
Wzorem bądź dla wiernych https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=170
3 stycznia – wspomnienie: Najświętszego Imienia Jezus
Imię JEZUS jest dla ludzi wierzących najdroższe i najświętsze, ponieważ wskazuje Osobę Syna Bożego, naszego Zbawiciela.
Istnieje wiele imion, którymi określano Syna Bożego.
Prorok Izajasz wymienia ich cały szereg: Emmanuel (Iz 7, 14), Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju (Iz 9, 6).
Prorocy: Daniel i Ezechiel nazywają Mesjasza: „Synem człowieczym” (Dn 7, 13),
a Zachariasz powie o Nim: „a imię Jego Odrośl” (Za 6, 12).
W Nowym Testamencie św. Jan Apostoł nazwie Syna Bożego „Słowem” (J 1, 1).
Sam Jezus Chrystus da sobie nazwy: Syn człowieczy (Mt 24, 27. 30. 37. 39. 44), Światłość świata (J 8, 12), Droga, Prawda i Życie, Dobry Pasterz (J 10, 11; 14, 6) itp.
Jednak imieniem własnym Wcielonego Słowa jest Imię Jezus. Ono bowiem zostało nadane Mu przez samego niebieskiego Ojca jako imię własne: W szóstym miesiącu (od zwiastowania Zachariaszowi narodzenia św. Jana Chrzciciela) posłał Bóg anioła Gabriela do miasta zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef (…). Anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna i nadasz Mu imię Jezus” (Łk 1, 26-31). (więcej…)
Święto Najświętszego Imienia Jezus, ustanowione w roku 1721, w nowym kalendarzu rzymskim zostało uwzględnione jako wspomnienie w dniu 3 stycznia. Do rozpowszechnienia kultu Imienia Jezus przyczynił się w XV w. zakon franciszkański, a papież Innocenty XIII w XVIII w. rozszerzył święto na Kościół powszechny. W oficjum brewiarzowym jest bardzo piękny hymn z XI w. Jesu, dulcis memoria, opiewający słodycz tego Imienia.
Skoro Pismo Święte poucza nas, że „Każdy, kto będzie wzywać Imienia Pańskiego, będzie zbawiony”.
Z dzieła O Ewangelii wieczystej św. Bernardyna ze Sieny
(Kazanie 49, O chwalebnym Imieniu Jezusa Chrystusa, rozdz. 4)
Imię Jezusa wielkim fundamentem wiary https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=029
Litania do Imienia Jezus
Kyrie eleison. Christe eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, – zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Jezu, Synu Boga żywego, – zmiłuj się nad nami.
Jezu, odblasku Ojca,
Jezu, jasności światła wiecznego,
Jezu, Królu chwały,
Jezu, słońce sprawiedliwości,
Jezu, Synu Maryi Panny,
Jezu najmilszy,
Jezu przedziwny,
Jezu, Boże mocny,
Jezu, Ojcze na wieki,
Jezu, wielkiej rady zwiastunie,
Jezu najmożniejszy,
Jezu najcierpliwszy,
Jezu najposłuszniejszy,
Jezu cichy i pokornego serca,
Jezu, miłośniku czystości,
Jezu, miłujący nas,
Jezu, Boże pokoju,
Jezu, dawco życia,
Jezu, cnót przykładzie,
Jezu, pragnący dusz naszych,
Jezu, Boże nasz,
Jezu, ucieczko nasza,
Jezu, Ojcze ubogich,
Jezu, skarbie wiernych,
Jezu, dobry Pasterzu,
Jezu, światłości prawdziwa,
Jezu, mądrości przedwieczna,
Jezu, dobroci nieskończona,
Jezu, drogo i życie nasze,
Jezu, wesele Aniołów,
Jezu, królu Patriarchów,
Jezu, mistrzu Apostołów,
Jezu, nauczycielu Ewangelistów,
Jezu, męstwo Męczenników,
Jezu, światłości Wyznawców,
Jezu, czystości Dziewic,
Jezu, korono Wszystkich Świętych,
Bądź nam miłościw, – przepuść nam, Jezu.
Bądź nam miłościw, – wysłuchaj nas, Jezu.
Od zła wszelkiego, – wybaw nas, Jezu.
Od grzechu każdego,
Od gniewu Twego,
Od sideł szatańskich,
Od ducha nieczystości,
Od śmierci wiecznej,
Od zaniedbania natchnień Twoich,
Przez tajemnicę świętego Wcielenia Twego,
Przez narodzenie Twoje,
Przez dziecięctwo Twoje,
Przez najświętsze życie Twoje,
Przez trudy Twoje,
Przez konanie w Ogrójcu i Mękę Twoją,
Przez krzyż i opuszczenie Twoje,
Przez omdlenie Twoje,
Przez śmierć i pogrzeb Twój,
Przez Zmartwychwstanie Twoje,
Przez Wniebowstąpienie Twoje,
Przez Twoje ustanowienie Najświętszego Sakramentu,
Przez radości Twoje,
Przez chwałę Twoją,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata – zmiłuj się nad nami.
Jezu, usłysz nas! Jezu, wysłuchaj nas!
Módlmy się: Panie, Jezu Chryste, któryś rzekł: „Proście, a otrzymacie; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a będzie wam otworzone”; daj nam, prosimy, uczucie swej Boskiej miłości, abyśmy Cię z całego serca, usty i uczynkiem miłowali i nigdy nie przestawali wielbić. Racz nas obdarzyć, Panie, ustawiczną bojaźnią i miłością świętego Imienia Twego, albowiem nigdy nie odmawiasz Twej opieki tym, których utwierdzasz w Twej miłości. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen
3 stycznia – wspomnienie Św. Genowefy, dziewicy, patronki Paryża
Św. Genowefa urodziła się około roku 422 w Nanterre pod Paryżem. Gdy miała siedem lat, przybył do jej rodzinnej wioski św. German, biskup Auxerre, w celu zwalczania herezji Pelagiusza. Dziewczynka stała wśród tłumu, który zgromadził się wokół świątobliwego przybysza. Św. German dostrzegł ją i przepowiedział, że zostanie świętą. Na jej życzenie św. biskup zaprowadził ją do kościoła, gdzie w obecności wszystkich wiernych poświęcił ją Bogu jako dziewicę.
Kiedy rozeszła się wieść, że nadciągają wojska Attyli, mieszkańcy Paryża zaczęli się przygotowywać do ucieczki. Św. Genowefa przekonała ich, że mogą odwrócić karę Bożą przez post i modlitwę i w ten sposób zapewnić sobie opiekę niebios. Wydarzenia, które nastąpiły, potwierdziły przepowiednię, gdyż barbarzyńcy nagle zmienili kierunek marszu. Życie św. Genowefy było ascetyczne, wypełnione modlitwą i pełne poświęcenia. Umarła w roku 512.
Modlitwa: Boże, który zesłałeś na św. Genowefę dary niebios, pomóż nam w czasie naszej ziemskiej wędrówki naśladować jej cnoty i wraz z nią cieszyć się wieczną radością w niebie. Amen.
4 stycznia – wspomnienie św. Elżbiety Anny Seton, wdowy
Elżbieta Seton urodziła się w roku 1774 w zamożnej i szanowanej rodzinie należącej prawdopodobnie do episkopalnego kościoła Świętej Trójcy w Nowym Jorku. Była wierną i gorącą zwolenniczką tego kościoła, aż do nawrócenia się na wiarę katolicką. W roku 1794 wyszła za mąż za Williama Setona. Pośród cierpień i chorób wychowała pięcioro dzieci. Św. Elżbieta i jej chory mąż popłynęli do Livorno we Włoszech, gdzie William zmarł. We Włoszech św. Elżbieta zetknęła się z katolicyzmem i w roku 1805 złożyła katolickie wyznanie wiary. W roku 1808 założyła pierwszą katolicką szkołę w Baltimore, a w następnym roku szkółkę wyznaniową w Emmitsburgu.
Matka Seton dożyła czasu, kiedy jej szkółka sióstr nauczających rozrosła się i rozprzestrzeniła; podobne szkoły powstały w Nowym Jorku (1814), Cincinnati (1829), Halifax (1849), New Jersey (1859), Greensburgu (1870) i St. Louis (1909). Umarła 4 stycznia 1821 roku. Została beatyfikowana w roku 1963, kanonizowana 14 września 1975 roku przez papieża Pawła VI.
Modlitwa: Boże, który wyniosłeś św. Elżbietę w swoim Kościele tak, że mogła wskazywać innym drogę zbawienia, spraw, abyśmy za jej przykładem naśladowali Chrystusa i mogli połączyć się z Tobą w towarzystwie naszych braci. Amen.
5 stycznia – wspomnienie św. Jana Nepomucena Neumanna, biskupa
Jan Neumann urodził się w Czechach 20 marca 1811 roku. Ponieważ pragnął poświęcić się działalności misyjnej w Ameryce, wyjechał do USA jako elektryk. Na kapłana został wyświęcony w Nowym Jorku, w roku 1838, przez biskupa Dubois.
W roku 1840 wstąpił do kongregacji Najświętszego Odkupiciela (redemptoryści). Pracował w Ohio, Pennsylvanii i Marylandzie. W roku 1852 został biskupem Filadelfii. Pracował tam ciężko: zakładał liczne szkoły parafialne, dbał o poprawę warunków w swoich parafiach, troszczył się zwłaszcza o parafie narodowe, skupiające licznych emigrantów. Jako pierwszy w Stanach Zjednoczonych biskup zarządził w swojej diecezji nabożeństwo czterdziestogodzinne.
Biskup Neumann zmarł 5 stycznia 1860 roku i został beatyfikowany w roku 1963. 19 czerwca 1977 roku papież Paweł VI kanonizował go, włączając tym samym w poczet świętych.
Modlitwa: Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Jana biskupem w Twoim Kościele, by karmił wiernych słowem i kształtował przykładem, dopomóż nam, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał i podążali drogą, którą on nam ukazał. Amen.
Modlitwa do św. Jana Neumanna, orędownika osób cierpiących na choroby nowotworowe
Święty Janie Neumannie, twe gorące pragnienie doprowadzenia wszystkich do Chrystusa skłoniło cię do opuszczenia swego domu i ojczystego kraju; naucz mnie godnie żyć w duchu chrztu świętego, który czyni mnie dzieckiem Ojca Niebieskiego i bratem (siostrą) Jezusa Chrystusa.
Uproś mi łaskę oddania się na twój wzór w służbie potrzebującym, słabym, cierpiącym i opuszczonym. Pomóż mi chodzić wytrwale trudnymi i niekiedy bolesnymi drogami życia, czerpiąc siłę z Ciała i Krwi naszego Odkupiciela, pod czujną ochroną Najświętszej Maryi Panny.
Wstaw się za mną u Jezusa w sprawie, którą ci szczególnie polecam …
Niech prowadzi nas światło żywej wiary, byśmy zawsze byli gotowi na spotkanie z naszym Ojcem w niebie. Amen.
Źródło: https://www.redemptor.pl/sw-jan-neumann-biskup-redemptorysta-2/