6 kwietnia – V Niedziela Wielkiego Postu
ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO – LECTIO DIVINA
ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI – KWIECIEŃ
JUBILEUSZOWY – ROK ŚWIĘTY 2025 – PIELGRZYMI NADZIEI
ENCYKLIKA “UMIŁOWAŁ NAS” OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA O MIŁOŚCI LUDZKIEJ I BOŻEJ SERCA JEZUSA CHRYSTUSA
Ewangelia (J 8, 1-11)
Od tej chwili już nie grzesz
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On, usiadłszy, nauczał ich.
Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć.
Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi.
Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku.
Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. W niedzielę 6 kwietnia – V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU – niedziela Czarna, wspomnienie św. Prudencjusza, biskupa. Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Gorzkie Żale o godz. 10:30. Po obu Mszach Świętych zmiana tajemnic różańcowych.
W Czarną Niedzielę w kościele zasłania się wszystkie wizerunki Pana Jezusa.
„Zasłanianie krzyży ma na celu odwrócenie naszych oczu od niewątpliwie strasznych cierpień fizycznych i zwrócenie uwagi w inną stronę. Te fioletowe przesłony nie pozwalają nam zatrzymywać się na powierzchni, choćby najbardziej zajmującej, ale każą sięgnąć w głąb, pod powierzchnię cierpienia. Idąc w tym kierunku zobaczymy, że nie przez mękę, nawet nie przez śmierć, ale przez ofiarę Jezusa, otrzymaliśmy i otrzymujemy najwięcej. Nie ogrom bólu, cierpienia, ogrom męki są najważniejsze, ale to, co owa męka mówi o Tym, który ją znosi, przeżywa”
– wyjaśnia o. Wacław Oszajca SJ. Źródło: http://dziennikparafialny.pl/2015/czarna-niedziela-dlaczego-zaslaniamy-wizerunki-jezusa-w-kosciolach/
1b. Lektura na Wielki Post – Kazanie św. Piotra Chryzologa, biskupa “Post wyjedna to, o co prosi modlitwa, a miłosierdzie to otrzyma“
2. W poniedziałek 7 kwietnia – wspomnienie św. Jana Chrzciciela de la Salle, prezbitera. Msza Święta o godz. 18:00.
3. We wtorek 8 kwietnia – wspomnienie św. Dionizego, biskupa i męczennika. SPOWIEDŹ WIELKANOCNA. Koronka do Miłosierdzia Bożego o godz. 15:00, czas spowiedzi, Msza Święta o godz. 15:45.
4. W środę 9 kwietnia – wspomnienie św. Marii, żony Kleofasa. Msza Święta o godz. 18:00.
5. W czwartek 10 kwietnia – wspomnienie św. Fulberta, biskupa. Msza Święta o godz. 18:00.
6. W piątek 11 kwietnia – wspomnienie św. Gemmy Galgani, dziewicy. Droga Krzyżowa o godz. 18:00, po nabożeństwie Msza Święta.
7. W sobotę 12 kwietnia – wspomnienie św. Zenona z Werony, biskupa. Msza Święta o godz. 18:00.
8. W niedzielę 13 kwietnia – VI NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU – NIEDZIELA PALMOWA, NIEDZIELA MĘKI PAŃSKIEJ. Na obu Mszach Świętych poświęcenie świeżych palm. Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Gorzkie Żale o godz. 10:30.
DUCHOWĄ ADOPCJĘ DZIECKA POCZĘTEGO MOŻNA ROZPOCZĄĆ W KAŻDYM MOMENCIE W CIĄGU ROKU i ZAKOŃCZYĆ PO 9 MIESIĄCACH.
KRUCJATA WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
Dołącz do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
1a. W dniach 2-8 marca br. będziemy przeżywać 58. Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu pod hasłem „Odpowiedzialni za trzeźwość”.
7 kwietnia – wspomnienie św. Jana Chrzciciela de la Salle, kapłana, patrona nauczycieli
Św. Jan Chrzciciel de la Salle założył instytut dla braci szkół chrześcijańskich, stąd nazywa się go ojcem nowoczesnej pedagogiki. Ukończywszy studia zapragnął poświęcić się stanowi duchownemu. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1678; tytuł doktora świętej teologii w roku 1680.
Żył w czasach, kiedy edukacja ludzi – zwłaszcza ubogich – była dziedziną bardzo zaniedbaną. Święty ten mąż pierwszy wpadł na pomysł założenia szkół kształcących przyszłych nauczycieli biedoty. W ten sposób powstał instytut dla braci szkół chrześcijańskich, pierwszy nowicjat został założony w Vaugirard w roku 1691. Św. Jan przestrzegał braciszków, aby otaczali uczniów ojcowską miłością, poświęcali im cały swój czas i energię, chronili ich od wszelkiej niegodziwości, a przede wszystkim pomnażali ich wiedzę.
W roku 1695 spisał program dla braci (który później poprawił w roku 1705); jest również autorem “Programu dla szkół chrześcijańskich”, w którym zawarł cały swój system pedagogiczny; dzieło to uchodzi za klasyczne w dziedzinie edukacji; otwierało nową epokę: polecało zajmować się uczniami indywidualnie, zrywało z łaciną, wprowadzając wykład w języku narodowym. Idee św. Jana spotkały się z gwałtowną opozycją nauczycielstwa; była chwila, że całemu zgromadzeniu zagrażało rozwiązanie. Św. Jan umarł 7 kwietnia 1719 roku; został kanonizowany 24 maja 1900 roku.
Modlitwa: Boże, Ty powołałeś świętego Jana Chrzciciela de la Salle, aby wskazywał młodzieży drogę zbawienia, wzbudź w swoim Kościele wychowawców, którzy z całym oddaniem będą wychowywać młodzież na dobrych ludzi i prawdziwych chrześcijan. Amen.
8 kwietnia – wspomnienie św. Julii Billiart, dziewicy
Urodzona w roku 1751 we Francji św. Julia od dzieciństwa objawiała wyjątkową inteligencję i pobożność. Mając czternaście lat złożyła śluby czystości; potem zaczęła pracować, aby zapewnić środki utrzymania rodzinie, która straciła wszystko i popadła w biedę.
Rok 1773 odmienił całe jej życie, w tym roku bowiem usiłowano zamordować jej ojca, co wywołało u niej ogromny wstrząs. Nie poddała się jednak i nadal prowadziła życie głęboko duchowe, energicznie walcząc przeciwko terrorowi zapoczątkowanemu przez jakobinów w dniach Rewolucji Francuskiej. Kiedy nastały spokojniejsze czasy, świątobliwa ta niewiasta założyła instytut sióstr pod wezwaniem Matki Boskiej. Celem instytutu było nauczanie i wychowanie dziewcząt, a zwłaszcza przygotowanie do zawodu nauczycielskiego osób religijnych.
W roku 1804 św. Julia została cudownie uleczona z paraliżu (na który cierpiała przez dwadzieścia dwa lata). Mogła teraz umacniać i poszerzać swój instytut. Św. Julia musiała ciężko walczyć w obronie nowoczesnych idei swego instytutu, którego filie powstawały na całym świecie. Wyczerpawszy siły w służbie Bożej, umarła 8 kwietnia 1816 roku.
Modlitwa: Panie, nasz Boże, spraw, aby Twoja wierna oblubienica św. Julia rozpaliła w nas ten sam płomień Twojej miłości, który ożywiał ją i jej towarzyszki na wieczną chwałę Twojego Kościoła. Amen.
9 kwietnia – wspomnienie św. Gaucheriusza, opata
Św. Gaucheriusz urodził się w Meulun-sur-Seine we Francji; otrzymał staranne chrześcijańskie wychowanie. Mając osiemnaście lat porzucił świat i schronił się do Aureil, gdzie prowadził samotne życie. Z biegiem czasu zaczęła tworzyć się wokół niego wspólnota, której nadał regułę św. Augustyna. Wspólnota ta wydała wielu świętych i uczonych mężów, między innymi św. Lamberta, Faucheriusza i Stefana z Grammont. Św. Gaucheriusz zmarł w roku 1140.
Modlitwa: Panie, pozwól nam w życiu doczesnym zawsze pamiętać o sprawach niebios i naśladować przykład doskonałości ewangelicznej, który dałeś nam w osobie św. Gaucheriusza opata. Amen.
10 kwietnia – wspomnienie św. Fulberta, biskupa
Urodzony we Włoszech, w skromnej rodzinie, św. Fulbert uczęszczał do szkół w Reims we Francji. Był tak wybitnie uzdolniony, że gdy profesor Gerbert, który go uczył matematyki i filozofii, został papieżem jako Sylwester II, św. Fulbert został wezwany do pracy w Rzymie. Po powrocie do Francji mianowano go kanclerzem katedry w Chartres, oddając mu nadzór nad szkołami katedralnymi w diecezji.
Dzięki wysiłkom św. Fulberta szkoły te wkrótce zyskały sławę najlepszych szkół we Francji; przyciągały też studentów z Niemiec, Włoch i Anglii. Sam święty cieszył się sławą równą sławie Sokratesa i Platona; uważano, iż jest prawdziwą opoką przeciwko szerzącemu się wówczas duchowi racjonalizmu.
Później, wbrew swej woli, został mianowany biskupem Chartres. Wpływ jego wzrósł jeszcze, odkąd stał się powszechnie szanowanym doradcą duchownych i świeckich przywódców Francji. Ponadto zachował w ręku kontrolę nad szkołami katedralnymi. Nigdy jednak nie pozwolił, aby problemy świeckie stanęły na przeszkodzie wypełnianiu obowiązków duszpasterskich. Regularnie wygłaszał kazania i starał się, aby w całej diecezji wprowadzano w życie jego zalecenia i wskazówki.
Ten wielki święty czcił głęboko Najświętszą Maryję Pannę i napisał kilka hymnów ku Jej czci. Jest on również autorem pięknego hymnu wielkanocnego “Wy, chóry nowego Jeruzalem”. Urząd biskupi sprawował niemal dwadzieścia dwa lata. Zmarł 10 kwietnia 1029 roku.
Modlitwa: Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Fulberta biskupem w Twoim Kościele, by karmił Twój lud słowem i kształtował przykładem, pomóż nam, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał, i podążali drogą, którą on nam ukazał. Amen.
12 kwietnia – wspomnienie św. Juliusza, papieża
Św. Juliusz, rzymianin, został wybrany na papieża w roku 337. Był następcą św. Marka, którego panowanie w Stolicy Piotrowej było stosunkowo krótkie. Kościół przeżywał wtedy niełatwy okres naporu herezji ariańskiej, która aczkolwiek potępiona na soborze nicejskim, zaczynała przenikać nawet na dwór cesarza Konstantyna. Kiedy cesarz zmarł, jego trzej synowie podzielili imperium pomiędzy siebie.
Przez dłuższy czas św. Atanazy, biskup Aleksandrii, był zaciekle prześladowany przez arian. Kiedy Stolicą Piotrową zaczął władać papież Juliusz, ariański biskup na Wschodzie wysłał do Rzymu trzech delegatów, którzy mieli wnieść oskarżenie przeciwko św. Atanazemu. Wysłuchawszy i bezstronnie oceniwszy argumenty, papież oczyścił św. Atanazego ze wszystkich zarzutów. Na żądanie arian papież zwołał do Rzymu synod w roku 340, na którym potwierdził św. Atanazego na jego biskupim stolcu; biskupi ariańscy nie przyjęli tego do wiadomości.
Ponieważ arianie nadal obstawali przy swoich oskarżeniach, papież Juliusz zwołał następny synod, którego obrady rozpoczęły się w maju 347 roku i potwierdziły orzeczenia synodu nicejskiego. Synod ten jest uważany za uzupełnienie, a raczej kontynuację synodu nicejskiego. Synod ponownie oczyścił św. Atanazego ze wszystkich zarzutów i zdjął z urzędu niektórych biskupów ariańskich. Wydano też dekret, że biskup, zdjęty z urzędu przez synod w swojej prowincji, ma prawo odwołać się do papieża.
W liście do biskupów wschodnich, stronników arian, św. Juliusz przypomniał tradycje apostolskie mówiące o konieczności zasięgania opinii Stolicy Apostolskiej. Był to przepis, który biskupi wschodni teoretycznie przyjęli, ale który systematycznie lekceważyli. Św. Juliusz władał Stolicą Piotrową przeszło piętnaście lat. Umarł 12 kwietnia 352 roku.
Modlitwa: Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Juliusza papieżem nad Twoim Kościołem, by karmił Twój lud słowem i kształtował przykładem, pomóż nam, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał, i podążali drogą, którą on nam ukazał. Amen.
13 kwietnia – wspomnienie św. Marcina I, papieża i męczennika
Urodzony w Todi we Włoszech, należał do rzymskiej hierarchii kościelnej. Po śmierci papieża Teodora został jego następcą w roku 649. W październiku tegoż roku zorganizował synod laterański, na którym potępił herezję monoteletów, którą wyznawał cesarz Konstans II.
Wywołało to oburzenie cesarza, który wysłał swego marszałka dworu, Olimpiosa, do Włoch, z rozkazem, aby ten zabił papieża lub pojmał go i odesłał na Wschód jako więźnia. Zamach na życie świętego w kościele Najświętszej Maryi Panny został w cudowny sposób udaremniony.
Cesarz nie rezygnował jednak z planów zemsty na św. Marcinie. Ponownie wysłał swoich ludzi do Rzymu, nakazując pojmać św. Marcina. Papież, złożony niemocą, został pochwycony. Pod osłoną nocy wsadzono go na łódź, która popłynęła w dół Tybru. Potem zaczęła się podróż do Konstantynopola. Po trzech miesiącach więzień dotarł na wyspę Naksos, gdzie trzymano go pod strażą przez cały rok i poddano wielu upokorzeniom.
W roku 654 dotarł do Konstantynopola i na trzy miesiące wtrącono go do lochu. Z jego listów wiemy, ile wycierpiał, ale, podobnie jak św. Stefan, nieustannie miał nadzieję, że jego prześladowcy nawrócą się. Wreszcie w roku 655 został skazany na wygnanie do Chersonezu na Krymie. W owym czasie straszliwa zaraza pustoszyła ten region. Zdawać by się mogło, że tak jak jego Boskiego Mistrza, i jego opuścili wszyscy. Pisząc do przyjaciół z wygnania uskarżał się na zaniedbanie i obojętność tych, którzy kiedyś mienili się jego przyjaciółmi, a teraz bali się przyjść mu z pomocą. Długie męczeństwo świętego dobiegło końca w roku 655.
Modlitwa: Wszechmocny Boże, dzięki Twojej łasce święty Marcin, papież i męczennik, oparł się groźbom i przemocy, spraw, abyśmy z nieugiętą stałością znosili wszystkie przeciwności ze strony świata. Amen.