12 stycznia – NIEDZIELA – Święto Chrztu Pańskiego

CZYTANIA LITURGICZNE

ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO – LECTIO DIVINA

ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI – STYCZEŃ

JUBILEUSZOWY – ROK ŚWIĘTY 2025 – PIELGRZYMI NADZIEI

KOŚCIOŁY JUBILEUSZOWE 2025

ENCYKLIKA “UMIŁOWAŁ NAS” OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA O MIŁOŚCI LUDZKIEJ I BOŻEJ SERCA JEZUSA CHRYSTUSA

Ewangelia (Łk 3, 15-16.21-22)

Chrzest Jezusa

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem».

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił nad Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».

OGŁOSZENIA PARAFIALNE

2. W poniedziałek 13 stycznia, wspomnienie św. Hilarego z Poitiers, biskupa i doktora Kościoła. Msza Święta o godz. 17:00.

3. We wtorek 14 stycznia, wspomnienie św. Sawy, biskupa, patrona Serbii. Msza Święta o godz. 17:00.

4. W środę 15 stycznia, wspomnienie św. Ity, dziewicy. Msza Święta o godz. 17:00.

6. W piątek 17 stycznia, wspomnienie św. Antoniego, opata. Msza Święta o godz. 17:00.

7. W sobotę 18 stycznia, wspomnienie św. Małgorzaty Węgierskiej, zakonnicy. Msza Święta o godz. 8:00.

Kongres trzeźwości

Krucjata wyzwolenia człowieka

Dołącz do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

12 stycznia – wspomnienie św. Benedykta (Biskupa Baducinga), opata

Św. Benedykt lub Bennet jak go się powszechnie nazywa, pochodził z angielskiej szlachty. Był synem oficera. Ojciec jego służył pobożnemu królowi Nortumbrii, w siódmym wieku. Mając dwadzieścia pięć lat opuścił dom, pielgrzymując do Rzymu, po powrocie zaczął pilnie studiować Pismo św., oddawał się też pobożnym praktykom. Po dwóch latach spędzonych w odnowionym klasztorze w Lerynie przywdział habit i towarzyszył św. Teodorowi arcybiskupowi Canterbury i św. Adrianowi w podróży do Anglii na życzenie papieża Witalisa.

Kilkakrotnie wracał do Rzymu, aby studiować teologię i zbierać książki i święte obrazy. Po odbyciu służby u Teodora i Adriana otrzymał od króla darowiznę i wybudował słynne klasztory w Wearmouth i Jarrow. Sprowadził z Francji budowniczych i rzemieślników, starając się zbudować klasztory na wzór rzymski, który pamiętał ze swych podróży. Aby maksymalnie upodobnić swoje klasztory do wzorów rzymskich, uprosił papieża Agatona, aby ten pozwolił mu zabrać z powrotem do Anglii kantora bazyliki Św. Piotra w Rzymie. Kantor miał uczyć mnichów śpiewu gregoriańskiego. Po trzech latach cierpień, spowodowanych nieuleczalną chorobą, zmarł w styczniu 690 roku.

Modlitwa: Panie, pozwól nam pośród spraw tego świata nieustannie myśleć o sprawach niebios w naśladowaniu przykładu doskonałości ewangelicznej, jaki nam dałeś w osobie św. Benedykta opata. Amen.

13 stycznia – wspomnienie św. Hilarego z Poitiers, biskupa i doktora Kościoła

Św. Hilary urodził się około roku 310 we Francji, w jednym z najstarszych rodów szlacheckich. Wychowano go w duchu pogańskim. Własne poszukiwania filozoficzne i lektura Pisma św. sprawiły, iż poznał prawdziwą wiarę i przyjął chrzest. Zaczął żyć zgodnie z zasadami wiary, której został wyznawcą, i jakkolwiek nie był duchownym, żarliwie utwierdzał innych w prawdziwym chrześcijaństwie.

Jeszcze przed nawróceniem ożenił się. Żona, z którą miał córkę imieniem Apra, jeszcze żyła, gdy wybrano go biskupem Poitiers, w roku 353. Zgodnie z ówczesną praktyką żonaci mężczyźni mogli czasami być podnoszeni do godności biskupiej, ale, jak zaświadcza św. Hieronim, żyli odtąd w celibacie.

W swoich pismach występował przede wszystkim przeciwko herezji ariańskiej i zasłynął jako jeden z najgorliwszych obrońców boskości Jezusa Chrystusa. Na synodzie w Seleucji w roku 360 bronił dekretów nicejskich, wkrótce potem wyjechał do Konstantynopola.

Zmarł w Poitiers w roku 368. Był człowiekiem wielkiej łagodności, łaskawy i uprzejmy dla wszystkich; ale przeciwko cesarzowi Konstancjuszowi, który okazał się wrogiem Kościoła, użył najsurowszego języka. Modlą się do niego ukąszeni przez węże.

Modlitwa: Wszechmogący Boże, święty Hilary, biskup, wytrwale głosił bóstwo Twojego Syna, spraw, abyśmy coraz lepiej poznawali tę prawdę wiary. Amen.

Myśl św. Hilarego

Zostałem ochrzczony w Ojcu, w Synu i Duchu Świętym. Obym wielbił Ciebie, nasz Ojcze, a razem z Tobą Twego Syna; obym zasłużył na Twego Ducha Świętego, który pochodzi od Ciebie przez Twego Jednorodzonego… Amen.

Wiara, którą otrzymaliśmy, nie pochodzi od ludzi, lecz od Boga; i to, co Bóg objawił, nie podlega ludzkiej ocenie.

Nie możemy przyjąć Boga w pełni, jeśli nie rozpoznajemy Ducha Świętego, który działa w naszym sercu.

Niechaj nie będzie wątpliwości co do tego, że Bóg, który jest Ojcem, Synem i Duchem Świętym, jest w trzech Osobach jednym Bogiem.

Jeśli więc Syn nie jest równy Ojcu, to w jakiej mierze może być zbawcą? Jeśli nie jest równy Ojcu, to nie może zbawić tych, którzy są równi sobie.

Miłość Boża jest tym, co otwiera nasze serca na poznanie prawdy. Gdy miłość Boża wypełnia nasze serca, wtedy mamy dostęp do głębi Bożych tajemnic.”

Modlitwa św. Hilarego z Poitiers dla uwielbienia Trójcy Przenajświętszej

Zachowaj, proszę Cię Boże, wiarę moją żywą i nieskażoną. Aż do śmierci pragnę ją wyznawać i dotrzymać obietnic, jakie złożyłem w uroczystym wyznaniu wiary, kiedy zostałem ochrzczony w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Pragnę uwielbiać Ciebie, Ojca Naszego i Twojego Syna razem z Tobą, i być godnym Ducha Świętego, który pochodzi od Ciebie przez Twojego Jednorodzonego Syna. Najlepszym świadkiem mojej wiary jest właśnie ten, który mówi: ,,Ojcze, wszystko, co jest moje, jest Twoje, i co Twoje, jest moje” (J 17,10).To mój Pan, Jezus Chrystus, który w Tobie i z Ciebie i u Ciebie zawsze jest i pozostaje Bogiem  – uwielbiony na wieki wieków. Amen.

14 stycznia – wspomnienie św. Sawy, biskupa, patrona Serbii

Rastko, młodszy syn księcia Stefana I, założyciela niepodległego państwa Serbii, urodził się w roku 1175. W roku 1191 został mnichem na górze Athos, przybierając zakonne imię Sawa. W roku 1219 został metropolitą cerkwi serbskiej, która za jego życia była zjednoczona z Rzymem.

Serbowie zaliczali się wówczas do najbardziej zaniedbanych ludów Europy. Sawa zorganizował właściwie Kościół w Serbii, sprowadził zakonników, którzy prowadzili pracę duszpasterską i misyjną. Niestrudzonym wysiłkiem umocnił chrześcijaństwo wśród Serbów i ustanowił hierarchię kościelną. Działał również aktywnie w sprawach świeckich, przyczyniając się do zjednoczenia Królestwa Serbii pod panowaniem swego brata Stefana II. Umarł w roku 1235 w Tyrnowie, w Bułgarii, wracając z podróży do Palestyny i Egiptu. Pochowany w monasterze serbskim w Mileszewie.

Modlitwa: Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Sawę biskupem w Twoim Kościele, by karmił wiernych słowem i kształtował przykładem, dopomóż nam, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał i podążali drogą, którą on nam ukazał. Amen.

15 stycznia – wspomnienie św. Ity, dziewicy

Św. Ita urodziła się w hrabstwie Waterford pod koniec szóstego wieku. Pochodziła z rodziny szlacheckiej. Dość wcześnie postanowiła poświęcić się Bogu. Założyła klasztor w Killeedy, w hrabstwie Limerick, gdzie pozostała przez całe życie. Klasztor stał się później sławny jako szkoła dla chłopców.

Z jej światłych rad korzystali nawet biskupi. Dzięki jej wskazówkom dwaj uczący się w klasztorze chłopcy zostali później świętymi. Jeden z nich imieniem Brendan zapytał ją pewnego ranka, jakie trzy rzeczy Bóg ukochał szczególnie? Odpowiedziała: “Prawdziwą wiarę czystego serca w Boga, zwyczajne życie według zasad religii i szczodrobliwość kierowaną miłosierdziem”. Zapytana, jakie trzy rzeczy budzą w Bogu szczególną odrazę, odpowiedziała: “Skrzywiona złością twarz, upór w czynieniu zła i zbytnia ufność w potęgę pieniądza”.

Św. Ita umarła 15 stycznia 570 roku; jest znana jako druga św. Brygida. Obydwie są najbardziej czczonymi świętymi w Irlandii.

Modlitwa: O Panie, który zesłałeś na świętą Itę dziewicę niebiańskie dary, pomóż nam w czasie naszej ziemskiej drogi naśladować jej cnoty i wraz z nią cieszyć się wieczną szczęśliwością w niebie. Amen.

16 stycznia – wspomnienie św. Marcelina I, papieża

Św. Marcelin został wybrany papieżem w roku 307, w ostatnim roku prześladowań Kościoła przez cesarza Dioklecjana. Zreorganizował administrację kościelną, był łaskawy dla tych, którzy poprzednio wyrzekłszy się wiary, ponownie się nawrócili.

Jednak niektórzy, zwani upadłymi, odmówili pokuty za swoje odstępstwo. Ci nie uzyskali przebaczenia św. Marcelina. Z tego powodu cesarz Maksencjusz skazał go na wygnanie, gdzie umarł w nędzy w roku 398.

Modlitwa: Wszechmocny i wieczny Boże, który chciałeś ustanowić św. Marcelina Pasterzem nad całym Twoim ludem, aby świecił słowem i przykładem, utrzymaj za jego pośrednictwem jedność kapłanów i wiernych Twojego Kościoła i prowadź ich drogą wiecznego zbawienia. Amen.

17 stycznia – wspomnienie św. Antoniego, opata

Św. Antoni urodził się w Kome w Górnym Egipcie w roku 251. Jego rodzice byli bogatymi i cnotliwymi chrześcijanami. Rozdawszy swoje majętności biednym, młody człowiek udał się na pustkowie. Żył tam przez wiele lat jako eremita, heroicznie umartwiając się i poświęcając milczeniu, modlitwie i pracy fizycznej.

Po dwudziestu latach ciężkich pokus i walk z szatanem rozgłos jego świętości i cudów oraz siła jego przykładu i sława ściągnęły do niego setki naśladowców. Przekazał im swoje nauki. W roku 305 założył w oazie Farium wspólnotę religijną cenobitów (mnisi żyli w oddzielnych celach). Umarł w roku 356, w wieku 105 lat, w swej pustelni na górze Kolzim, w pobliżu Morza Czerwonego.

Modlitwa: Boże, Ty powołałeś świętego Antoniego, opata, na pustynię, aby Ci służył z podziwu godną gorliwością, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wyrzekali się samych siebie i miłowali Ciebie ponad wszystko. Amen.

18 stycznia – wspomnienie św. Małgorzaty Węgierskiej, zakonnicy

Każdy, kto odwiedza Budapeszt, zna Wyspę św. Małgorzaty. Swoją nazwę zawdzięcza ona Małgorzacie Węgierskiej, beatyfikowanej już sześć lat po śmierci, 18 stycznia 1270 r., a kanonizowanej 19 listopada 1943 r. przez papieża Piusa XII. Małgorzata, córka króla węgierskiego Beli IV, jako młoda dziewczyna odrzuciła wszystkich starających się o jej rękę – m.in. Karola Andegaweńskiego i polskiego księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego – już w 1254 r. złożywszy śluby zakonne, została dominikanką. Wcześniej jej ojciec polecił wybudować na wyspie Hasen (późniejsza Wyspa św. Małgorzaty na Dunaju) klasztor dominikański. Życie Małgorzaty było naznaczone niezwykle surową pokutą. Do końca życia w niemal heroiczny sposób opiekowała się chorymi siostrami. Wkrótce po śmierci Małgorzaty lud węgierski zaczął ją czcić jako świętą.

W ikonografii Małgorzatę przedstawia się zwykle jako zakonnicę z lilią i koroną – którą wszak wzgardziła u stóp; czasem jej płaszcz pokrywają gwiazdy. Piękne przedstawienia można oglądać w kościołach: św. Dominika w Perugii, św. Augustyna w San Gimignano oraz S. Maria sopra Minerva w Rzymie.

19 stycznia – wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

Józef Sebastian Pelczar urodził się 17 stycznia 1842 roku w Korczynie w diecezji przemyskiej. Wychowany w atmosferze religijnej, wstąpił do Seminarium Duchownego i w roku 1864 przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach odbytych w Rzymie był prefektem i profesorem w Przemyskim Seminarium Duchownym, a w latach 1877-1899 profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Odznaczał się gorliwością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu, do Bożego Serca i Najświętszej Maryi Panny, co wyrażał w swej pracy kaznodziejskiej i pisarskiej. Przejęty troską o dziewczęta zagrożone moralnie, o chorych i ubogich, założył w Krakowie w 1894 roku Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. W roku 1899 został biskupem pomocniczym, a w 1900 ordynariuszem diecezji przemyskiej. Po dwudziestu pięciu latach gorliwej posługi biskupiej zmarł w opinii świętości 28 marca 1924 roku.

Papież Jan Paweł II w 1991 r. zaliczył go w poczet błogosławionych, a 18 maja 2003 roku w Rzymie ogłosił go świętym Kościoła powszechnego.

Modlitwa: Wszechmogący, wieczny Boże, z Twojego natchnienia święty Józef Sebastian, biskup, słowem, pismem i przykładem uczył dróg sprawiedliwości, dozwól przez jego wstawiennictwo, abyśmy nieustannie wzrastali w poznaniu i miłowaniu Ciebie. Przez naszego Pana…

Józef Sebastian Pelczar – myśli zebrane – więcej