22 grudnia – IV NIEDZIELA ADWENTU
ROZWAŻANIE SŁOWA BOŻEGO – LECTIO DIVINA
ŚWIĘCI I BŁOGOSŁAWIENI – GRUDZIEŃ
JUBILEUSZOWY – ROK ŚWIĘTY 2025 – PIELGRZYMI NADZIEI
ENCYKLIKA “UMIŁOWAŁ NAS” OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA O MIŁOŚCI LUDZKIEJ I BOŻEJ SERCA JEZUSA CHRYSTUSA
Ewangelia (Łk 1, 39-45)
Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».
ROZWAŻANIE
Bł. Gweryk z Igny (ok. 1080–1157)
opat cysterski
2 kazanie na Adwent, §1-2 ; SC 166
„Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach” (Pnp 2,8)
„Oto nadchodzi Król: wybiegnijmy na spotkanie naszego Zbawiciela” (liturgia adwentowa). Słusznie Salomon powiedział: „Jak zimna woda na gardło spragnione, tak dobre wieści z dalekiej krainy” (Prz 25,25). Tak, to dobra wiadomość, zapowiadająca przyjście Zbawiciela, pojednanie świata, dobra przyszłego świata. „O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny” (Iz 52,7). […] Taki zwiastun jest ożywczą wodą i zbawczym napojem dla duszy spragnionej Boga; zaprawdę, ten, który zapowiada przybycie Pana lub inne Jego tajemnice, daje nam pić „wodę czerpaną ze zdrojów zbawienia” (Iz 12,3). To dlatego, jak mi się wydaje, zwiastunowi tej nowiny […] dusza odpowiada słowami Elżbiety, ponieważ była napojona tym samym Duchem: „A skądże mi to, że mój Pan przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, mój duch poruszył się z radości w sercu, niecierpliwy, aby wyjść na spotkanie Boga, swego Zbawiciela”. Zaprawdę, bracia, to w uniesieniu ducha trzeba wyjść na spotkanie nadchodzącego Chrystusa […]. „Zbawienie mego oblicza i mojego Boga” (Ps 43,5). Z jaką życzliwością pozdrawiasz swoje sługi i co więcej, zbawiasz ich! […] Dałeś nam zbawienie nie tylko słowami pokoju, ale i pocałunkiem pokoju: to znaczy, jednocząc się z naszym ciałem; zbawiasz nas Twoją śmiercią na krzyżu. Niech zatem nasz duch weseli się, uniesiony radością, niech wybiegnie na spotkanie swego Zbawiciela, który przychodzi z daleka, witając Go tymi słowami: „O Panie, wybaw! O Panie, daj pomyślność! Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie!” (Ps 118,25-26).
Źródło: https://ewangelia.org/PL/gospel/2024-12-22
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. W niedzielę 22 grudnia – IV Niedziela Adwentu (wspomnienie św. Franciszki Ksawery Cabrini, dziewicy i zakonnicy), Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Różaniec o godz. 10:30.
NOWENNA DO DZIECIĄTKA JEZUS
2. W poniedziałek 23 grudnia, wspomnienie św. Serwulusa. Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP i Msza Święta Roratnia o godz. 6:00.
3. We wtorek 24 grudnia, wspomnienie świętych Adam i Ewa, pierwszych rodziców. Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP i Msza Święta Roratnia o godz. 6:00. W modlitwie polecamy Ks. Arcybiskupa Adama Szala – Metropolitę Przemyskiego, w dniu Jego imienin.
JAK ŚWIĘTOWAĆ WIGILIĘ BOŻEGO NARODZENIA?
Na wigilijnym stole ustawiamy krzyż i świecę. Kładziemy Pismo Święte oraz opłatki. Tradycja zachęca, aby zostawić jedno miejsce wolne. Symbolizuje ono pamięć o osobach samotnych, bezdomnych, także zmarłych, lub tych, z którymi nie możemy być razem na wigilijnej wieczerzy.
Zapalenie świecy rozpoczyna domową modlitwę. Najważniejszym momentem jest odczytanie Ewangelii o Bożym Narodzeniu. Powinien to zrobić ojciec lub inny reprezentant rodziny. Potem warto pomodlić się za innych, tak jak to robimy w czasie Mszy Świętej w tzw. Modlitwie powszechnej. Później następuje łamanie opłatkiem i wypowiadanie życzeń. Przed samym posiłkiem odmówmy modlitwę błogosławieństwa potraw. A po kolacji nie zapomnijmy o śpiewie kolęd.
4. W środę 25 grudnia, Uroczystość Bożego Narodzenia, Pasterka o północy – godz. 0:00, Msze Święte w ciągu dnia o godz. 8:00 i 11:00.
4a. Uroczystość Bożego Narodzenia ma swoją OKTAWĘ, co oznacza świętowanie, przeżywanie tajemnicy narodzenia Pana Jezusa przez 8 dni.
Oktawa uroczystości Narodzenia Pańskiego w obecnej formie kształtowała się przez wiele wieków. Pierwsze świadectwa o świętowaniu oktawy Bożego Narodzenia pochodzą z VI wieku, chociaż poszczególne święta znane były już wcześniej. Najstarszym z nich była uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, obchodzona 1 stycznia, czyli na początku nowego roku kalendarzowego. W starożytnym Rzymie był to dzień pogańskiego święta, podczas którego witano nowy rok. Pogańskie świętowanie naznaczone było nieograniczoną rozwiązłością moralną i dlatego chrześcijanie na początku w tym dniu celebrowali liturgie pokutne i obchodzili dzień postu. W liturgii rzymskiej dzień ten dedykowano Maryi jako Matce Boga. Wzorowano się tutaj na liturgiach Kościoła Wschodniego, który dzień po Bożym Narodzeniu świętował tak zwane „gratulacje Matce Bożej”. W późniejszych wiekach 1 stycznia obchodzono święto obrzezania Jezusa. Odnowiony po Soborze Watykańskim II kalendarz rzymski przywrócił uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi. Teksty modlitw mszalnych ukazują Maryję jako Matkę Chrystusa i Kościoła, a Ewangelia mówi o obrzezaniu i nadaniu imienia Jezusowi. więcej…
5. We czwartek 26 grudnia, Święto św. Szczepana, diakona i pierwszego męczennika – Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00.
6. W piątek 27 grudnia, Święto św. Jana, Apostoła i Ewangelisty – Msza Święta o godz. 17:00.
7. W sobotę 28 grudnia, Święto świętych Młodzianków, Męczenników – Msza Święta o godz. 17:00.
8. W niedzielę 29 grudnia – UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTEJ RODZINY JEZUSA, MARYI I JÓZEFA, Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00, Różaniec o godz. 10:30. 12 rocznica śmierci Ks. Abp Ignacego Tokarczuka – Ordynariusza Metropolity Przemyskiego – módlmy się o łaskę życia wiecznego dla Niego, pamiętajmy o Jego zasługach dla całej Archidiecezji i sąsiedniej Wołkowyi.
KRUCJATA WYZWOLENIA CZŁOWIEKA
Dołącz do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka
25 grudnia – Uroczystość Narodzenia Pana Jezusa
Przeszło 20 wieków temu cesarz rzymski August wydał dekret nakazujący spis ludności w całym rzymskim imperium. “Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna” (Łk 2, 2-5).
Betlejem leży około ośmiu kilometrów na południe od Jerozolimy. Zwane jest “miastem Dawida”, ponieważ tu właśnie Dawid otrzymał namaszczenie na króla (por. 1 Sm 16, 2-13). Według przepowiedni proroków Betlejem miało się stać miejscem narodzin Mesjasza (por. Mi 5, 1-5). Kiedy Józef i Maryja znaleźli się w Betlejem, “nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie” (Łk 2, 6-7). Wówczas to pasterzom, którzy w tejże okolicy “trzymali straż nocną nad swoją trzodą”, ukazał się anioł Pański “i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: “Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwa zastępów niebieskich, które wielbiło Boga słowami: “Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom jego upodobania”” (Łk 2, 8-13).
W okresie Bożego Narodzenia ustawia się w kościołach żłobek. Zwyczaj ten, bardzo bliski katolikom, wprowadził w roku 1226 – za pozwoleniem papieża – św. Franciszek z Asyżu, chcąc w ten sposób rozszerzyć wśród ludzi miłość do Dzieciątka Jezus. Pamiątka narodzenia Pana Jezusa, sprawowana w okresie Bożego Narodzenia, jest najważniejszym – po Wielkanocy – liturgicznym świętem. W dniu 25 grudnia czcimy historyczny fakt przyjścia Jezusa na świat. Kapłan może tego dnia odprawić trzy Msze św. Pierwsza z nich odprawiana jest o północy i nosi nazwę Pasterki. Druga odprawiana jest o brzasku, trzecia zaś w ciągu dnia. Podczas wszystkich Mszy św. na słowa wyznania wiary: “I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem” klękamy, aby uczcić Tajemnicę Wcielenia.
Modlitwa: Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób odnowiłeś jego godność, daj nam uczestniczyć w Bóstwie Twojego Syna, który przyjął naszą ludzką naturę. Amen.
26 grudnia – wspomnienie św. Szczepana, pierwszego męczennika, patrona kamieniarzy
Dzieje Apostolskie pośród siedmiu diakonów, którym apostołowie zlecili pieczę charytatywną w Kościele, na pierwszym miejscu wymieniają Stefana (w polskim przekładzie Nowego Testamentu z dawien dawna w brzmieniu spolszczonym “Szczepan”). Był to młodzieniec “pełen łaski i mocy”, o płomiennej wierze, ubogacony darami cudów (Dz 6). Gdy pociągnięty przed sanhedryn, w natchnionych słowach wyrzucał starszym ich zatwardziałość i wyznał swą wiarę w Jezusa Zbawiciela, skazali go jako bluźniercę na ukamienowanie. Pod gradem kamieni modlił się do ostatniej chwili za swoich morderców. Zwłoki “pogrzebali ludzie bogobojni” (Dz 8, 2). Spoczywały one w dzisiejszym Bet-Gemat, skąd je cesarzowa Eudoksja w V wieku przeniosła do Jerozolimy i złożyła we wspaniałej bazylice przed bramą damasceńską, odbudowaną w wieku XIX przez dominikanów francuskich na dawnych fundamentach. Relikwie te w obawie przed sprofanowaniem w czasie najazdów Saracenów przewieziono najpierw do Konstantynopola, potem około roku 555 do Rzymu, do bazyliki św. Wawrzyńca. Uroczystość przeniesienia relikwii obchodzi się 3 sierpnia. Kościół Wschodni święci pamięć pierwszego męczennika 27 grudnia.
Modlitwa: Wszechmogący Boże, obchodzimy narodziny dla nieba świętego Szczepana, pierwszego męczennika, który się modlił nawet za swoich prześladowców, daj nam naśladować jego przykład i naucz nas miłować nieprzyjaciół. Amen.
27 grudnia – wspomnienie św. Jana Ewangelisty, apostoła, patrona Azji Mniejszej
Syn Zebedeusza i Salome, młodszy brat Jakuba Większego, rybak galilejski, prawdopodobnie z Betsaidy, był najpierw uczniem Jana Chrzciciela, który go przekazał Chrystusowi. Po cudownym połowie ryb razem z bratem stają się uczniami Zbawiciela; wspólnie z Piotrem należał Jan do owych trzech wybranych świadków przemienienia, wskrzeszenia córki Jaira i konania w Ogrójcu. Stał się “uczniem, którego miłował Jezus”, spoczywał przy Ostatniej Wieczerzy na piersi Mistrza, towarzyszył Mu w męce aż pod krzyż i otrzymał z ust umierającego polecenie pieczy nad Jego Matką. Z tego zapewne powodu pozostawał przez szereg lat w Jerozolimie (do zaśnięcia Najświętszej Panny), w każdym razie do soboru apostolskiego (49/50). Od roku 69 działał wśród gmin chrześcijańskich w Azji, a po śmierci Tymoteusza objął kierownictwo kościoła efeskiego. Podczas prześladowania za Domicjana, jak mówi stara tradycja, wrzucony w Rzymie do kotła wrzącego oleju, cudem zachowany (pamiątka 6 maja: św. Jan przed bramą łacińską, albo św. Jan w oleju); wysiedlony na wyspę Patmos, napisał tam Księgę Apokalipsy. Gdy na tron wstąpił Nerwa, wrócił Jan do Efezu. Pisał przeciw błędom gnostyków czwartą Ewangelię i trzy listy kanoniczne. Zmarł około roku 100 w wieku mniej więcej dziewięćdziesięciu lat. Uczniami jego byli św. Ignacy, Polikarp i Papiasz.
Modlitwa: Boże, Ty nam objawiłeś tajemnice Twojego Słowa przez świętego Jana Apostoła, oświeć nasze umysły, abyśmy pojęli i umiłowali naukę, którą głosił. Amen.
28 grudnia – wspomnienie świętych Młodzianków, męczenników, patronów chórów kościelnych
Dwuletnim, a nawet młodszym chłopaczkom zamordowanym w Betlejem i okolicy na rozkaz króla Heroda, św. Ireneusz, Augustyn i inni ojcowie Kościoła nadali tytuł męczenników. Kult ich datuje się od I wieku po narodzinach Chrystusa. W Kościele Zachodnim Msza święta za świętych Młodzianków jest celebrowana tak jak Msze święte Adwentu i Wielkiego Postu: bez radosnych śpiewów; kolor liturgiczny czerwony.
Wydając okrutny rozkaz Herod chciał uśmiercić “nowo narodzonego króla żydowskiego” (Mt 2, 16). Czczeni jako “flores martyrum – pierwiosnki męczeństwa” nie złożyli życia za Chrystusa, ale niewątpliwie z Jego powodu. Zatriumfowali nad światem i zyskali koronę męczeństwa nie doświadczywszy zła tego świata, pokus ciała i podszeptów szatana.
Modlitwa: Boże, wspominamy dzisiaj niewinnych męczenników, którzy dali świadectwo nie słowem, lecz śmiercią. Spraw, aby nasze życie dało świadectwo tej wierze, którą wyznają nasze wargi. Amen.
29 grudnia – wspomnienie św. Tomasza Becketa, biskupa i męczennika
Św. Tomasz urodził się w Londynie w roku 1118, dziewięć lat po śmierci św. Anzelma, którego dzieła miał zostać spadkobiercą. Przyjął niższe święcenia; Teobald, arcybiskup Canterbury, wysłał go na studia do Paryża i Bolonii. Powróciwszy do Anglii, został archidiakonem Canterbury. W roku 1154, polecony przez Teobalda, został kanclerzem królestwa. Mimo iż był dostojnikiem Kościoła, wiódł życie człowieka świeckiego, oddanego rycerskim zabawom, cieszącego się przyjaźnią i towarzystwem króla.
Po śmierci Teobalda, Henryk II zmusił go w roku 1182 do przyjęcia godności arcybiskupa-prymasa Canterbury. Wydarzenie to odmieniło całkowicie jego życie: oddany odtąd ascezie, zrzekł się kanclerstwa; o ile dawniej pobłażał polityce króla, zmierzającej do zawładnięcia Kościołem, o tyle teraz stanowczo i odważnie wystąpił w obronie jego wolności i praw. W ciągu siedmiu lat pasterzowania jego stosunki z królem pogorszyły się tak, iż w końcu musiał opuścić kraj i szukać schronienia u papieża Aleksandra III, który wówczas przebywał we Francji. W roku 1170 mógł powrócić do kraju, ale wracał z przeczuciem, że jedzie na śmierć. Lud przyjął go z radością, ale intrygi jego przeciwników sprawiły, że król uwierzył oszczerczym plotkom, jakoby arcybiskup podburzał poddanych przeciw niemu. Usłużni dworzanie, mniemając, iż przypodobają się władcy, zamordowali arcypasterza po nieszporach na stopniach katedry w Canterbury. Król Henryk II pod naciskiem wzburzonego ludu odprawił w roku następnym publiczną pokutę u grobu męczennika. Jest drugim (obok św. Jerzego) patronem Anglii i jej duchowieństwa.
Modlitwa: Boże, dzięki Twojej łasce święty Tomasz, biskup, wielkodusznie oddał życie w obronie sprawiedliwości, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy byli gotowi z miłości do Chrystusa stracić swoje życie na tym świecie i mogli je odzyskać w niebie. Amen.
Z listów św. Tomasza Becketa, biskupa
(List 74)
Ten otrzyma nagrodę, kto walczy prawidłowo https://brewiarz.pl/indeksy/pokaz.php3?id=6&nr=099