INTENCJE PAPIESKIEJ ŚWIATOWEJ SIECI MODLITWY – STYCZEŃ 2021
Intencja ewangelizacyjna – Braterstwo ludzkie
Módlmy się, aby Pan dał nam łaskę, byśmy żyli w pełnym braterstwie z braćmi i siostrami z innych religii, modląc się za siebie wzajemnie, z otwartością na wszystkich.
Módlmy się w intencji Ojca Świętego Franciszka!
Módlmy się w intencjach Ojca Świętego Franciszka!
8 grudnia 2020 Ojciec Święty Franciszek ogłosił ROK ŚW. JÓZEFA – w 150 rocznicą opieki św. Józefa nad Kościołem Powszechnym
List Apostolski Patris corde – Ojcowskie serce – Papieża Franciszka
Rok Św. Józefa – Odpusty specjalne w 2021 r.
AKT POŚWIĘCENIA SIĘ ŚWIĘTEMU JÓZEFOWI
Święty Józefie, mój najmilszy Ojcze, po Jezusie i Maryi najdroższy mojemu sercu, Tobie się powierzam i oddaję, jak powierzyli się Twej opiece Boży Syn i Jego Przeczysta Matka. Przyjmij mnie za swoje dziecko, bo ja na całe życie obieram Cię za Ojca, Opiekuna, Obrońcę i Przewodnika mej duszy. O mój najlepszy Ojcze, święty Józefie, prowadź mnie prostą drogą do Jezusa i Maryi. Naucz mnie kochać wszystkich czystą miłością i być gotowym do poświęceń dla bliźnich. Naucz walczyć z pokusami ciała, świata i szatana i znosić w cichości każdy krzyż, jaki mnie spotka. Naucz pokory i posłuszeństwa woli Bożej. O najdroższy święty Józefie, bądź Piastunem mej duszy, odkupionej Krwią Chrystusa. Czuwaj nade mną, jak strzegłeś Dzieciątka Jezus, a ja Ci przyrzekam wierność, miłość i całkowite posłuszeństwo, bo ufam, że za Twym wstawiennictwem będę zbawiony. Nie patrz na moją nędzę, ale dla miłości Jezusa i Maryi przyjmij mnie pod swą Ojcowską opiekę. Amen.
1 stycznia – 31 grudnia 2021 – ROK ŚW. JAKUBA
1 stycznia 2021 roku rozpocznie się Jubileuszowy Rok Jakubowy, który również w Polsce zainspirował wielu pielgrzymów i duszpasterzy do podjęcia konkretnego programu duszpasterskiego.
Penitencjaria Apostolska wydała dekret o możliwości uzyskania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami w Roku Jakubowym w wyznaczonych kościołach stacyjnych. Mogą go uzyskać osoby, które w duchowej łączności z Jubileuszem Composteli, od dnia 31 grudnia 2020 roku do 31 grudnia 2021 roku, nawiedzą w formie pielgrzymki którykolwiek z 48 kościołów stacyjnych i pobożnie wezmą tam udział w obchodach jubileuszowych lub pozostaną tam na pobożnym rozmyślaniu, kończąc je Modlitwą Pańską, Wyznaniem Wiary oraz wezwaniami do Najświętszej Maryi Panny i Świętego Jakuba Większego, Apostoła.
W Polsce mamy ponad 6000 km Dróg, przy których znajduje się ponad 80 kościołów parafialnych pw. św. Jakuba, ale tylko połowa z nich jest zaangażowana w duszpasterstwo pielgrzymów na Camino, stąd nie wszystkie znalazły się na liście kościołów stacyjnych.
Kościoły stacyjne w Polsce: https://camino.net.pl/rok-swiety-2021/rok-swiety-kompostelianski-2021/
Szlaki św. Jakuba w Polsce https://camino.net.pl/droga-w-polsce/
VIA REGIA – DROGA KRÓLEWSKA – Podkarpacki szlak św. Jakuba https://camino.net.pl/droga-w-polsce/via-regia/
10 stycznia 2021 – zaingerowano obchody 100 ROCZNICY POŚWIĘCENIA POLSKI NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
W 2021 roku ponowne poświęcenie Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa przeżywać będziemy 11 czerwca.
MÓDLMY SIĘ
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa
https://niezbednik.niedziela.pl/artykul/284/Litania-do-Najswietszego-Serca-Pana
Rozważania do Litanii o Sercu Jezusowym na podstawie „Rozmyślań” m. Urszuli Ledóchowskiej
Akt poświęcenia całej Ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (3 czerwca 1921 roku, Kraków)
Nieśmiertelny Królu wieków, rzeczywisty i żywy, pod postacią chleba utajony, Panie nasz Jezu Chryste!
Oto staje u stóp Twoich w osobie swych pasterzy i w osobie pobożnych tych tłumów wierny naród polski, aby w starej królów naszych stolicy obwołać Cię uroczyście najwyższym swym Panem. Przyjąłeś z rąk naszych na widomy znak poddaństwa dźwigniętą z ofiar całej Polski świątynię: prosimy Cię, byś ten kościół w sercu ojczyzny Sercu Twemu wzniesiony przyjął za tron królewski Twego wśród nas panowania.
Wyznajemy bowiem przed niebem i ziemią, że Twego panowania nam potrzeba: wyznajemy publicznie, że Ty jeden, Królu królów, masz do nas święte i nigdy niewygasłe prawa; wyznajemy za wszystkich, co znać Cię i służyć Ci nie chcą, że tylko pod Twym berłem ratunek dla wskrzeszonej Twą mocą, a tak ciężko skołatanej ojczyzny. Więc Panie nasz wszechmocny, racz nie patrzeć na niegodność naszą i nędzę, ale w imię dobroci Serca Twego zstąp do nas miłościwie, pełen łaski i prawdy, by zawładnąć tym ludem, co oddaje Ci się dziś i poświęca. Święć się wśród nas Imię Twoje! Przyjdź do nas słodkie i błogosławione królestwo Twoje!
Niech ci, co rządzą, w imię Twoje władzę sprawują; ustawy nasze niech będą świętego prawa Twego odbiciem; wojsko nasze niech pod Twym znakiem strzeże granic ojczyzny; wiedza niech od Twej prawdy światła zapożycza i Ciebie publicznie niech wyznaje; życie nasze całe, i społeczne, i rodzinne, niech Twym duchem się napoi i na zasadach Twoich się oprze! Usuń spomiędzy nas to wszystko, co prawdzie i łasce Twojej się sprzeciwia, otwórz oczy zaślepionym, ulecz chore serca, obmyj to, co oczyszczenia potrzebuje, weź nas w opiekę przed wrogiem postronnym i przed naszą własną słabością, podbij nas pod świętą władzę Twej miłości, bo jesteśmy i do Ciebie należeć chcemy.
Jak niegdyś Polska nasza, jedna z pierwszych, przed słodkim Sercem Twoim upadła w pokłonie, tak dziś oddajemy Ci cały nasz naród w zupełne i niepodzielne władanie, oddajemy Ci i poświęcamy jego miasta i wioski, jego prawa i zwyczaje, jego prace i trudy, jego potrzeby i jego nadzieje. Ufamy Ci i w imię tej ufności podnosimy głos uwielbienia, który niech płynie przez wszystkie ziemie polskie i znajdzie oddźwięk we wszystkich polskich sercach: Chwała niech Ci będzie, Królu wieków i najwyższy Panie naszej ojczyzny; Tobie moc i panowanie, nam zaś w Twej służbie na doczesne nasze dzieje ratunek, a na wieczność dziedzictwo niebieskiej Twej ojczyzny.
Źródło: https://naszdziennik.pl/wiara-kosciol-w-polsce/170649,oddani-sercu-chrystusa.html
17 STYCZNIA – II NIEDZIELA ZWYKŁA
Słowa Ewangelii według Świętego Jana 1, 35-42
Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.
Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?»
Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.
Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.
A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.
więcej: Niezbędnik Katolika: https://niezbednik.niedziela.pl/
ROZWAŻANIE:
Wołanie Boga
Wołanie Boga. Jak się właściwie odbywa? Czy jest głośne, wyraźne, kogo dotyczy? To ważne pytania w kontekście niedzielnych czytań, które mówią o Bogu, który woła człowieka. Mowa jest w tych czytaniach o szczególnym wołaniu, które wzywa do rozpoczęcia drogi życia zadedykowanej Bogu w wyjątkowy sposób, ale na kwestię, myślę, można spojrzeć także szerzej. Bowiem Bóg nie przestał ani powoływać człowieka do szczególnych zadań ani mówić do niego w dzisiejszym świecie.
Moglibyśmy z pewnością wskazać wiele . dróg, poprzez które Bóg dzisiaj dociera do człowieka. Chciałbym podkreślić dzisiaj jedną z nich. Jest nią doświadczenie wewnętrzne. Wiele dzisiaj się o nim mówi. Człowiek odkrywa w sobie głębię, nieskończoność. Oczywiście potrzeba do tego chwili zatrzymania się. Ale może nawet nie zawsze. Nie chodzi mi bowiem o chwile modlitwy czy też skupienia, ale o momenty, być może nawet rzadkie, w których odkrywamy nieskończoność, to iż codzienność nie wyznacza jeszcze całego horyzontu, kiedy czujemy się szczególnie przynagleni przez miłość, gdy odczuwamy, iż nasze życie jest jedynie fragmentem jakiejś większej pełni. I temu podobne. Trudno to może dokładnie opisać. Jest to takie zatrzymanie się serca pośród świata, wewnętrzne przymrużenie oczu. Co ciekawe, wielu podobne doświadczenie przywiodło do nawrócenia. Zwykle z całkowitej niewiary do przekonania o Bogu bliskim, który wyznacza sens każdej chwili a ostatecznie całego życia człowieka. Bułhakow, pisarz rosyjski, uwierzył na przykład, gdy przez długi czas jechał przez step. Było to doświadczenie nieskończoności – niezwykle odległego horyzontu i ogromu przestrzeni, które odniosło jego myśli bardzo daleko: musi być sens w tej ogromnej całości. Musi być Bóg, który jest ogromem, nieskończonością… To właśnie taka chwila przebłysku, która mobilizuje serce człowieka.
Dla każdego są to jego własne odniesienia i doświadczenia. I w ten sposób miedzy innymi przemawia do człowieka dzisiaj Bóg, woła go. Właśnie z głębi serca, z zamętu dnia, dając przebłyski Nieskończoności, która na ogarnia.
ks. Andrzej Dańczak
ŹRÓDŁO:https://kaplani.pl/pl/strefa_mysli/czytelnia/komentarze/rok_b/ii_niedziela_zwykla_j_1_35_42
17 stycznia 2021 – XXIV Dzień Judaizmu w Kościele Katolickim w Polsce pod hasłem: Życie i śmierć. „Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście” (Pwt 30,15).
Słowo Księdza Biskupa Rafała Markowskiego przed XXIV Dniem Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce
W odpowiedzi na pytanie o sens życia i śmierci judaizm i chrześcijaństwo są zgodne: życie to dar żywego Boga (Ps 18,47), który jest źródłem wszelkiego życia (Ps 16,10) – napisał bp Rafał Markowski, przewodniczący Komitetu KEP ds. Dialogu z Judaizmem, w Słowie z okazji zbliżającego się XXIV Dnia Judaizmu w Kościele katolickim w Polsce, który będziemy obchodzić 17 stycznia pod hasłem: Życie i śmierć. „Kładę dziś przed tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście” (Pwt 30,15).
Publikujemy pełny tekst Słowa:
Narodziny i śmierć, oto dwa wydarzenia, które określają wszelkie życie, w tym także życie ludzkie. Człowiek pojawia się na tym świecie przez narodziny i opuszcza go przez śmierć. Jako istota żyjąca przynależy do świata natury i z natury jest nietrwały. Musi więc uznać, że podlega prawom natury i jak każdy żywy organizm rozwija się, starzeje i umiera. I jeżeli nawet od innych istot żyjących odróżnia go świadomość śmierci, to jednak nie chroni go to przed jej nadejściem. Przeciwnie, uświadamia mu kruchość życia ludzkiego. Ale paradoksalnie owa świadomość śmierci prowadzi człowieka do pytania o sens i wartość życia ludzkiego. Od właściwego bowiem spojrzenia na fakt śmierci zależy właściwe ujęcie sensu życia.
Więcej: https://episkopat.pl/slowo-bp-markowskiego-przed-xxiv-dniem-judaizmu-w-kosciele-katolickim-w-polsce/
18-25 stycznia – TYDZIEŃ MODLITW O JEDNOŚĆ CHRZEŚCIJAN
Hasło tygodnia: Trwajcie w mojej miłości, a przyniesiecie obfity owoc (por. J 15,5–9)
Podczas Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan 2021 rozważany będzie biblijny tekst zaczerpnięty z Ewangelii Jana 15,1–17. Materiały do ekumenicznych modlitw zostały przygotowane we wspólnocie Grandchamp w Szwajcarii.
Tematy poszczególnych dni ekumenicznej oktawy są następujące:
Dzień 1: Przyjmując wybranie
Dzień 2: Dojrzewając wewnętrznie
Dzień 3: Formując jedno ciało
Dzień 4: Modląc się wspólnie
Dzień 5: Pozwalając się przemienić słowem
Dzień 6: Przyjmując innych
Dzień 7: Wzrastając w jedności
Dzień 8: Jednając się z całym stworzeniem
19 stycznia – wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara
ur. 17 stycznia 1842 w Korczynie, zm. 28 marca 1924 w Przemyślu,
Biskupa Ordynariusza Archidiecezji Przemyskiej 1900–1924,
założyciela Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego 1882–1883.
Kilka myśli św. Józefa Sebastiana Pelczara
Dworzanie noszą u boku miecz, aby bronić swej królowej. Podobnie dworzanie Maryi winni przypasać miecz, aby bronić czci swojej Królowej, a tym mieczem jest różaniec. […] Różaniec jest wędką, którą Maryja łowi grzeszników i z morza nieprawości wyciąga na brzeg miłosierdzia. Różaniec jest kotwicą, którą Maryja chwyta kuszonych i trzyma przy sobie, by ich nie uniosła fala.
Różaniec jest księgą Maryi, zawierającą w streszczeniu wszystko, co mądrość Boża wymyśliła najdoskonalszego, a miłość Boża wykonała najlepszego. Do tej księgi prowadzi Maryja wszystkie swoje dzieci. (…) Różaniec jest murem obronnym, którym Maryja opasuje Kościół święty.
Najświętsze Serce Jezusa jest źródłem pełnym łask, z którego wszyscy mogą czerpać – dla wszystkich stoi ono otworem.
Aby dobrze się modlić umartwiaj się zewnętrznie i wewnętrznie. Jak bowiem kadzidło wydaje swą woń, gdy zostanie spalone na żarzących węglach, tak i modlitwa wtedy wzniesie się w niebo wdzięczną wonią, gdy wypłynie z duszy umartwionej.
Pokora winna być wszechstronna, a więc ma być pokorą rozumu, serca i woli, a poniekąd i ciała, z drugiej strony każdy ma ćwiczyć się w niej w potrójnym kierunku, to jest względem Boga, względem bliźnich i względem siebie samego.
Gdzież jest ratunek dla duszy, która chce wrócić do Boga? W Jezusie Chrystusie, Zbawicielu świata i Lekarzu Dusz.
Człowiek wezwany do współpracy z Chrystusem w budowie gmachu doskonałości w jego duszy, jest umacniany pokarmem Eucharystii i wspomagany przez rodzinę duchową.
Żal za popełnione winy jest tak konieczny, że nic go zastąpić nie zdoła. Gdzie nie ma tego żalu, tam nie może być mowy o prawdziwym nawróceniu, tam też niemożliwe jest przebaczenie ze strony
Chrystus Pan każe szukać pokoju w przezwyciężaniu siebie, w pokorze, posłuszeństwie, cierpliwości, miłości Boga i bliźnich.
Bez łaski nie można się zbawić, a bez modlitwy nie można otrzymać łaski.
Modlitwa daje duszy hart i siłę. Dusza ufna w pomoc Bożą porywa się nawet na rzeczy trudne i wśród walk i cierpień nie upada.
Sanktuarium św. Józefa Sebastiana Pelczara w Korczynie https://korczyna.przemyska.pl/
Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego https://sercanki.org.pl/pl/
ZGROMADZENI NA ŚWIĘTEJ WIECZERZY
– MSZA ŚWIĘTA, EUCHARYSTIA,
DZIĘKCZYNIENIE ZA OFIARĘ JEZUSA CHRYSTUSA DLA ZBAWIENIA ŚWIATA,
DZIĘKCZYNIENIE ZA OBECNOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA W KOMUNII ŚWIĘTEJ
Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy – „Oto Baranek Boży
Zawołanie Jana Chrzciciela słyszymy podczas każdej Mszy świętej. Dopowiedzenie uczniów rysuje zapowiedź zbawczego dzieła Mesjasza. On stanie się prawdziwym barankiem, odda swoje życie, a pamiątkę nowej paschy pozostawi w ciągle uobecniającej się ofierze. W każdej Eucharystii. Spotkanie z Nim w Komunii świętej ma dalej owocować tak, jak stało się to w życiu pierwszych uczniów. Najpierw ma być dialogiem z Jezusem oraz pragnieniem głębszej więzi i przyjaźni. Zamieszkanie z Jezusem jest obrazem realizacji tego pragnienia, kontynuacją spotkania. W praktyce oznacza to otwartość na modlitwie i rozważanie Bożego Słowa. Wtedy będzie można zobaczyć bardziej, więcej, inaczej. Siebie oraz innych. Życie swoje i tych, których można przyprowadzić do Jezusa, stając się wobec nich Jego świadkami. Pokazując, że odnalezienie Go jest w rzeczywistości najważniejszym zadaniem życia. Doczesności, która zmierza ku wieczności.”
ks. Andrzej Leszczyński
Źródło: https://kaplani.pl/pl/strefa_mysli/czytelnia/komentarze/rok_b/ii_niedziela_zwykla_j_1_35_42
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. W niedzielę 17 stycznia – II niedziela zwykła – Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00. Różaniec godz. 10:30. Jest to niedziela poprzedzająca Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan pod hasło tygodnia: „Trwajcie w mojej miłości, a przyniesiecie obfity owoc” (por. J 15,5–9).
1a) W niedzielę 24 stycznia będziemy modlić się o Błogosławieństwo Boże dla rodzin i mieszkańców naszej Parafii. Proszę przynieść wodę do poświęcenia i tą wodą pobłogosławicie Wasze domy i gospodarstwa.
2. W poniedziałek 18 stycznia – Msza Święta o godz. 17:00.
3. We wtorek 19 stycznia – wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa – Metropolity Przemyskiego 1900-1924 r. – Msza Święta o godz. 17:00.
4. W środę 20 stycznia – wspomnienie św. Fabiana, papieża i męczennika i św. Sebastiana, męczennika – Msza Święta o godz. 17:00.
5. W czwartek 21 stycznia – wspomnienie św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy – Msza Święta o godz. 17:00.
6. W piątek 22 stycznia – wspomnienie św. Wincentego, diakona i męczennika i św. Wincentego Pallottiego, prezbitera – Msza Święta o godz. 17:00.
7. W sobotę 23 stycznia – 8. rocznica śmierci Józefa kard. Glempa – Prymasa Polski w latach 1981-2009, zmarł w 2013 r. – Msza Święta o godz. 17:00.
8. W niedzielę 24 stycznia – III niedziela zwykła – II Niedziela Słowa Bożego, Msze Święte o godz. 8:00 i 11:00. Różaniec godz. 10:30.
9. Tak jak w rodzinach i w życiu pielęgnujemy rocznice urodzin, zawarcia sakramentu małżeństwa, przyjęcia Chrztu Świętego, I Komunii Świętej, Sakramentu Bierzmowania, podobnie też w Kościele przeżywane są rocznice i uroczystości. W 2021 roku zaproponowanych jest już kilka takich rocznic (150 rocznica ustanowienia św. Józefa Patronem Kościoła Powszechnego, Rok św. Jakuba, 100 rocznica poświęcenia Narodu Polskiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa) – których obchody są rozłożone w dłuższym czasie. Są też prawie codzienne wspomnienia świętych i błogosławionych. Korzystajmy z tych propozycji, aby rocznic, uroczystości, świąt i wspomnień, aby poznawać życie świętych i historię Kościoła, pogłębiać naszą wiarę i naśladować świętych i wypełniać postanowienia z modlitw poświęcenia, zawierzenia lub ślubowań np. Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego napisanych przez Sługę Bożego Stefana kard. Wyszyńskiego.
Przyzywając wstawiennictwa Matki Bożej Maryi, Świętego Józefa, naszych Świętych i Błogosławionych Patronów zawierzajmy się Bogu Ojcu Wszechmogącemu, Jezusowi Chrystusowi i Duchowi Świętemu. Niech jak najczęstsze uczestnictwo we Mszy Świętej, korzystanie z sakramentu Pokuty i Pojednania (Spowiedzi Świętej) oraz jak najczęściej przyjmowany Chleb Eucharystyczny będzie naszym pokarmem w ziemskiej pielgrzymce ku życiu wiecznemu.
PRZYJDŹ DUCHU ŚWIĘTY.
Duchu Przenajświętszy, racz mi udzielić daru mądrości, abym zawsze umiejętnie rozróżniał dobro od zła i nigdy dóbr tego świata nie przedkładał nad dobro wieczne; daj mi dar rozumu, abym poznał prawdy objawione na ile tylko jest to możliwe dla nieudolności ludzkiej; daj mi dar umiejętności, abym wszystko odnosił do Boga, a gardził marnościami tego świata; daj mi dar rady, abym ostrożnie postępował wśród niebezpieczeństw życia doczesnego i spełniał wolę Bożą; daj mi dar męstwa, abym przezwyciężał pokusy nieprzyjaciela i znosił prześladowania, na które mógłbym być wystawiony; daj mi dar pobożności, abym się rozmiłował w rozmyślaniu, w modlitwie i w tym wszystkim, co się odnosi do służby Bożej; daj mi dar bojaźni Bożej, abym bał się Ciebie obrazić jedynie dla miłości Twojej. Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty dodaj mi dar pokuty, abym grzechy swoje opłakiwał, i dar umartwienia, abym zadośćuczynił Boskiej sprawiedliwości. Napełnij Duchu Święty serce moje Boską miłością i łaską wytrwania, abym żył po chrześcijańsku i umarł śmiercią świątobliwą. Amen.
AKT ODDANIA MATCE BOŻEJ
Matko Boża, Niepokalana Maryjo!
Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości.
Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką.
Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twojego Syna i zawsze zwyciężasz.
Spraw więc, Wspomożycielko wiernych, by moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem Twego Syna i Twoim. Amen.
– Kard. Stefan Wyszyński
AKT POŚWIĘCENIA SIĘ ŚWIĘTEMU JÓZEFOWI
Święty Józefie, mój najmilszy Ojcze, po Jezusie i Maryi najdroższy mojemu sercu, Tobie się powierzam i oddaję, jak powierzyli się Twej opiece Boży Syn i Jego Przeczysta Matka. Przyjmij mnie za swoje dziecko, bo ja na całe życie obieram Cię za Ojca, Opiekuna, Obrońcę i Przewodnika mej duszy. O mój najlepszy Ojcze, święty Józefie, prowadź mnie prostą drogą do Jezusa i Maryi. Naucz mnie kochać wszystkich czystą miłością i być gotowym do poświęceń dla bliźnich. Naucz walczyć z pokusami ciała, świata i szatana i znosić w cichości każdy krzyż, jaki mnie spotka. Naucz pokory i posłuszeństwa woli Bożej. O najdroższy święty Józefie, bądź Piastunem mej duszy, odkupionej Krwią Chrystusa. Czuwaj nade mną, jak strzegłeś Dzieciątka Jezus, a ja Ci przyrzekam wierność, miłość i całkowite posłuszeństwo, bo ufam, że za Twym wstawiennictwem będę zbawiony. Nie patrz na moją nędzę, ale dla miłości Jezusa i Maryi przyjmij mnie pod swą Ojcowską opiekę. Amen.